W dzisiejszych czasach galerie zapełnione są pracami goniącymi za nowinkami technicznymi i formalnymi, starającymi się widza przestraszyć lub zaszokować. Jest jednak w tym hałaśliwym świecie miejsce dla takich twórców jak Rosik, który poszukując piękna, w swych pracach stara się uniknąć dwóch przeciwstawnych skrajności, braku i nadmiaru. Widać w nich zauroczenie światem otaczającym, jego harmonią. Czuje się zapach słońca, słyszy szum wiatru, śpiew ptaków. Prace te, powstałe z potrzeby duszy, ukazują pogodę jego charakteru, oczarowanie pięknem przyrody, wyrażają ciepły stosunek do ludzi. To wszystko wypływa z obrazów, które nie dostrzegają tragizmu otaczającej nas rzeczywistości – przeciwnie, podkreślają jej urodę, wszystko to, co jest radosne i kolorowe.  Po obrazach widac do jakich efektów może doprowadzić „arte – terapia”(Marian Knobloch o pracach M.Rosika)